آوازه ابوریحان در میلان ششم

به بولوار ابوریحان، «میلان ششم» می‌گفتند. وجود ساختمان‌های بلند و امروزی و فضای تجاری در مسیر ورودی بولوار، باورش را سخت می‌کند که به گفته قدیمی‌های محله، میلان ششم، یک روز قبرستان بوده است. نقل قدیمی‌های محله به این گفته اعتبار می‌دهد، به‌ویژه پیرمردی که می‌گوید «نشان به آن نشان که قبر بزرگی در آن میان بود که سد راه شده بود.»

بولوار ابوریحان یکی از اصلی‌ترین معابر این محله است که به قول همین قدیمی‌ها، در روزگاری نه خیلی دور، کاروان‌سرایی در ورودی آن بوده است. میلان ششم حالا معروف‌ترین بولوار منطقه‌۴ است.

خیریه انصار‌الهادی (عج) که متولیانش سال‌هاست خدمتگزار خانواده‌های کم‌بضاعت هستند، پیش از این، کاروان‌سرای بزرگی بوده است که گاری‌های اسبی را آنجا نگه می‌داشتند.

حسینیه رضوی «تویه‌درواریها» برای استفاده دامغانی‌هاست. این مجموعه را نور‌محمد افضلی به سال‌۱۳۶۰ و با مشارکت همشهریانش ساخت و سال‌۱۳۷۸ بازسازی شد.

فردین اسفندیاری، هنرمند جوان و آذری‌زبان، سازنده مجسمه ابوریحان بیرونی است که در این بولوار ایستاده و هویت‌بخش محله است.

مدرسه نوید و مدرسه شهید سطوتی، نام‌های قبلی دبیرستان پسرانه شهید‌آوینی است که حالا هشتصد‌دانش‌آموز در آن مشغول تحصیل هستند.